ARD-Hörspieldatenbank
Mundarthörspiel
De Frau an'n Tuun
Sprache des Hörspiels: niederdeutsch
Übersetzung: Ottilie Baranowski
Regie: Wolfram Rosemann
De Schriewer, de 1977 för siene Häörspielle den Hans-Böttcher-Preis van de Hamburger Stiftung F.V.S. tospruoken kreeg, hät dütmaol en Liäben teckent, dat sick, tweibruoken im lüttke Snieppsels, äs Sprickels un Späöne aneene riegt. Wat de twee Aollen beläwt tosamen in't Aflaupen van de Jaohren, kümp in iähr Küren alltieds wier hauge, dreiht sick üm sick sölwer, is mehrtieds män en Trüggedenken äs Tosamenklank, wo on liäwelang Metneen ein deiper Föhlen in Hiägen döht. Et rakt aower doch auk dat Vandage in iähr Bineensien. Ut dat Vertellen van den Aollen wäd'm gewaohr, dat dao ne Früemde bi den Gaorentuum kümp aff un an. Een raor Bemöten, wao'm so recht nich ut klook wäd. Naiger kümp'm sick nich, un so bliff se butenkants. Villicht, dat de Früemde mähr socht hät äs en Naohbersspräökhlken, lichthen un baoll niäbendi. Off här'm iähr up annere Wies' tomöte kuemen sollt?